Katli vacip sevdamın katiliyim ben…
Vazgeçemem senden,tutunduğum dalımsın,canımsın,diğer yarımsın,hayatımın anlamısın diyordun bana… Ben ise yaptıkların ve söylediklerin arasındaki o çelişkide mekik dokuyordum.Bir son vardı bizim için biliyordum ve hissediyordum çok yakın olduğunu, sadece incelen yeri arıyordum ki; koptu bir anda...
Bendim terk eden inkar etmiyorum ama sende hiç direnmedin, bir kere olsun gitme demedin, sadece üzülmüş kahrolmuş numarası yapmakla yetindin, Evet giden bendim ama eriyip tükenen de yine ben. Belki seni sevmiştim diğer yarımsın demiştim, belki de aradığımı bulduğumu sandım sende, ama yanılmışım işte sen değilmişsin, Çünkü gelecek için kurduğum hayallerimi, umutlarımı ardım sıra katledendin sen…
Aşka her susadığımda, susuzluğumu fırsat bilip küflü emellerini dayattın karşılığında. Körpecik sevdamı sarhoş düşüncelerinle doldurup o masum maskenin ardına saklandın, her geçen gün benden bir parça koparmak için türlü tezgahlar kurup her seferinde başarıya ulaştın, Sanma ki ben bunları bilmeden sana inandım, sanma ki ben aldıklarının farkında değilim, biliyordum ve senin değil sevdamın hatırı için susuyordum.
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
