Katlanmak... Şiiri - Alper Kürük

Katlanmak değildir eğilmek...
Karşı çıkınca tokatlanmak
Belki de sakatlanmak...

Elpençe divan durmak
Katlana katlana ufalanmak
Eğilip bükülüp sıfırlanmak...

Katlandıkça yeniden var olmak,
İçin için büyümek,sertleşmek,
Bükülemez hâle gelmek...

Katlanan her an temiz
Her an paklanır,aklanır...
Eğilen teba olur,
Hayatı heba olur,
Küçüldükçe küçülür
O daha ilk eğilişinde ölür...