Katlanmak aşkın acı kahvesidir
Hoş bir tat bırakmaz damakta
Katlananların yüzüne hep ay vurur
Gün dönerken yıldızlı geceye
Sevenlerin yüzüne ayrılık vurur
Katlanmak zorundadır hüzne
İsyanlar caresizdir her düşüşünde
Her tökezlemende tutup kaldıran
Varlığını bir şekilde aldıran
Birini ararsında bulamazsın ya
İşte o ölümden beter olur
Asılır ağrısı adamın boynuna
Çekersin ağır gelsede hayatı
Yürürsün yinede ay aydınına
Nefretin yüzünden okunur
Her selam yürekten dokunur
Vurursun kendini yollara
Kahredersin geçen yıllara
Ama yazılan yazılmıştır
Sevsen kaç yazar?
Asılmıştır artık senin boynuna
Her gece sevgili diye
Toz pembe bir rüya alırsın
çaresizce düşlerindeki koynuna
Bir sabah kan ter içinde uyanırsın
anlatamazsın bile eşine dostuna
Katlanırsın çaresiz kendi ruyana
Katlanırsın kahrettiğin hayatına.....
Kayıt Tarihi : 17.12.2008 11:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Asılmıştır artık senin boynuna
Her gece sevgili diye
Toz pembe bir rüya alırsın
çaresizce düşlerindeki koynuna
Umutsuzluk bazen insanı çepeçevre sardığında tutunacak bir dal arıyor tutunduğumuz ise hep en çok acıtan ve kanatan oluyor.
Yine çok özel bir şiirdi. Kutluyorum.+10
tebrikler...
TÜM YORUMLAR (12)