Konuşmak insan olmanın gereği olsa da
Bazen kulaklar seslere kapatıyor kendini
Dudaklar konuşmaktan aciz
Düşünceler ezilmiş ve sabit
Durdurursun akan yaşamı beyninde
Bütün kapılarını kapatıp
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta