Katlanılmıyor Şiiri - Şükrü Metin

Türlü acılara boyun büktüm de
Yâr senin derdine katlanılmıyor
Maziye şöylece dönüp baktım da
Yâr senin derdine katlanılmıyor

Kurşun değdi sanki binbir yerime
Dayanılmaz oldu ahu zarıma
Hasretin yaralar açtı serime
Yâr senin derdine katlanılmıyor

Kederime hüsran eklendi canım
Sevdan içerimde köklendi canım
Üzerime dağlar yüklendi canım
Yâr senin derdine katlanılmıyor

Güzel senin sevdan kalbime akmış
O ceylan gözlerin bağrımı yakmış
Tabip tabip gezdim çaresi yokmuş
Yâr senin derdine katlanılmıyor

Ömrün baharında goncayken soldum
Onulmaz yarayı ben senden aldım
Müşkülatım derin çaresiz kaldım
Yâr senin derdine katlanılmıyor

İçimde figan var gücüm yetmiyor
Hayâlin gözümde bir an gitmiyor
Garip Metin-iyim çilem bitmiyor
Yâr senin derdine katlanılmıyor