karşında eriyor gönlümün yağları
olmasaydın yanımda aşardım dağları
işte geldi geçiyor gençlik çağları
bunca yıldır katlandın kaprislerime
diz dize oturup derdimi anlatamadım
boş bıraktım ellerini sıkıca tutamadım
neşe saçan gönlüne neşe saçamadım
sabır ettin, katlandın kaprislerime
kırdım,kırıldım acısını senden çıkardım
bir talebin olunca,kulaklarımı tıkardım
havamızı değiştirir,canını sıkardım
aç,susuz kaldın,katlandın kaprislerime
yaptığın işleri hayatta önemsemedim
espiri,şakalar yaptın,gülümsemedim
hayat yokuşa sürdü hiç sevinemedim
güler yüzle katlandın kaprislerime
yıllardır çalışıyorum,duygular durgun
bedenler yaşlanıyor,ruhumuz yorgun
bazen de gücendirdi sualin,sorgun
hoş görü ile katlandın kaprislerime
benim kaprisime ben dahi katlanamam
dizlerine kapansam,yine de ak'lanamam
yüzyıl tövbe etsem günahtan paklanamam
namaz,niyazla katlandın kaprislerime
hakkını helal eyle hayatımın tek kadını
ödeyemem yüreğime kazısam da adını
doya-doya alamadın sen de muradını
muradını almadan katlandın kaprislerime
eşime hitaben
Abdullah ÖzenKayıt Tarihi : 6.8.2006 19:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdullah Özen](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/08/06/katlandin-kaprislerime.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!