Bilmedi insanlar içimdekini,
Çocuklar, görmedi hayranlığımı.
Bir gülen yüz idi bayram elbisem,
Giymedim bu bayram bayramlığımı.
Ne güldüm bu bayram, ne bir el öptüm,
Kimseler duymadı ağladığımı.
Nasıl kızcaktım sevdiklerime,
Ben bileunuttum yaşadığımı! ...
'Sabır', sükut etti, 'İsyan' şahlandı.
'Gönül', 'Küfür' ile tüm silahlandı.
'Akıl' yenik düştü, 'Gaflet' kazandı.
Katletti bu gurbet 'İnsanlığımı'............
Kayıt Tarihi : 2.8.2005 08:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!