Kâtip Arzuhâlim Yaz İşte Böyle

Bu dünyanın, ilkel ellerinde yandı önce ateş
- silah oldu sonra/ kan kızıla bulandı
- pusudaymış karanlığın hâin elleri!
-ak sayfalar ” lâcivert kederler”e bulandı...
-nasıl çıkar içerimizden acılar?
- ayrılık derdinin dermânı nedir? *

Eflâtun bir menekşe, açamadı özgürce...
- suçu, sevmek idi sadece!
- çözüldü dingin zaman, kınından çıktı kılıçlar
- uluyordu kuytularda, aç kurtlar
- yaşamadı fersûde saksıda eflâtun menekşe!

Hoşça kal derken kavgaya kedere; aldandı, geçici rüzgâr sandı!
- gayya kuyusu dışarısı,
- çık çıkabilirsen yola!
- barut isi,kundakladı düşleri /çaldı sütbeyazını karaya;
- gri yağmurlar yağdı üzerlerine,
- gitme kal diyemeden, açtı kanlı zambaklar!

Çiçekleri elinde/ Yalova Termal’de, tehlikeli şarkılar söyleyen kız!
- bir de biz Anadolu, boynu bükük kaldı arkada...
- bir ormanın, harda tüttü kan kokusu
- kan aktı âb-ı hayat suyunda
- göçen canlar dönmez imiş* bir daha

Evlerin sıcağına durdu “eflâtun ölüm”!
-rüzgâra teslim, bir avuç göçmen kuştu onlar
- kırıldı kanatları yolda kaldılar!
-ayrılık derdinin dermânı nedir? *

Tozup gitti düşleri, bir beyaz gemiyle ardından;
-belki şimdi Saraybosna’da, sevgiye sarılıdır ruhun!
-örümcek ağlarıyla örülüp, inceden tığla
-indi “yaşamın kepengi” kül harmanına!

Alevlerle sevişen, semenderi yazmıştı, bilmiş gibi kalemin!
-uzak kapıları açılmıştı ölümün!
-yağlı urgan, pusuda görünmeyen ellerdi
-öksüzlüğe açtı gözleri, beyaz güllerin! ...

Yaşamaktan yorulmazken, ruhun yordular!
-yaşadıklarınızı anmaktandır bütün acılar
-unutulmuş o dağ çeşmesinde yunuldu sûretleriniz
-nasıl çıkar içerimizden acılar?

Sevmeyi unutanlar, ölümle beslediler, kör inançlarını!
-varamadı gerçek ayırdına
-görmediler, ayın iki yüzü vardı
-geçilir ise ç ö l, illâki v â d i vardı!

Ateşin sesi vurdu damarda
-yaşam perdesinde, kokuşmuş düş vurgunu
-ölü yarınlar düştü âsude dünyalara!
-göçen canlar* nasıl döner yeniden?

Nazlı salınırken, beşiğinde bahar dalları;
-zehir sızdı bir yerlerden can suyuna!
-sessizlik senfonisi vurdu gecede/ vâveylâ! ...
-kırılmış filizlerine ağladı Mayıs...

-kurşuni gri, yıkıntıları kaldı şehrin /kederli
-bozkırın soğuk yalnız gecesi Temmuzda
-her şey için ne kadar geçti şimdi!
-kâtip arzuhalim yaz işte böyle...

Hâdiye Kaptan
c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir

MAYIS KONSUN DUDAĞINA adlı kitabımdan