Katina Şiiri - Ali Bektaş

Gecelerden o gece,
diğerlerinden farklı
Katina ve ben...
Meltemin sürüklediği
deniz kokusu birde...
Yıldızların raks ettiği,
dalgaların seviştiği,
yakamozların parıltısında
masum sayılmazdık bizde.
Kokunu içime sindirdiğim,
teninin her hücresinde,
dalgaların muhteşem ritminde
çılgınca seviştiğimiz o gece...
Zamanın durduğu,
her şeyin unutulduğu,
umursamazlığın son halinde
seyreden balıklara inat
hayasızlığın son perdesinde...
Asırlara bedel o gece,
sen, ben, balıklar ve yıldızlar,
bir de utanıp tek tek
kararan başlayan ışıklar;
seher vaktine yakın,
gökyüzünü yaran şuh sesin
uzanıp kumsala
göğsümde uyuduğun
Adem Havva misali
anadan üryan,
masumiyete günahın katıldığı
insanlığın son hali.
Umutların sadeleştiği yerde
Meltemin terste estiği zamanlar
deniz kokusunu bastırıyor
teninin kokusu,
gitme, hep yanımda kal
Katina!
Ali Bektaş 06/08/2015