Dilimdeki ağırlığı kaldıramıyor şiirlerim.
Bir bir atlıyorlar kalbindeki en yüksek gökdelenden. .
Nefesine İstanbul karışmış bu günlerde
Gözlerinde Ege'nin özlemi.
Bizi ayıran kelimelerin yakınlığı oldu
kalemim harcadıkça kağıdı
Öldürdükçe bir kuşu yuvasından atıp
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta