Katilini affetmek Şiiri - Burçin Çelik

beni sevdiğini söylediğin zamanların çok uzağından yazıyorum bunları sana
seni fazlasıyla özlüyorum ama fazla istemiyorum artık
seni hiç unutmadım ama sana hiç kavuşamadım da

veda ettik ama asla helalleşemedik
senin benden çaldığın ne varsa bana geri vermeye yüreğin yetmedi
nasıl böyle oldu neden böyle olduk artık boşver
bana ne yaptıysan beni sevdiğini söylediğin günlerde yaptın
ben sana ne yaptımsa seni sevdiğimden yaptım
artık sana ödeyecek hiç bir gönül borcum yok

şimdi nasılları niyeleri hızlıca geç
Bir gülün dalını koparmadan sevemezsin
sen benim toprağımın ta kendisini kurutup da gittin
ben bu hikayenin sonunda kederim olmanı değil kaderim olmanı istedim hep
ama konuları eksik anlatan bir öğretmendin
kavuşmayı öğretemeden ayrılığı öğrettin

beni tam on üç yerimden yaralayan o sokağa yine de tekrar tekrar döneyim istedim
şimdi o sokaklarda avazım çıktığı kadar bağırıyorum
bu aşk mahşere kalmayacak kadar bitti
bazı sokaklara dönülmemeli
bazı evler yakılmalı
bazı insanlar unutulmalı

katilini affeden her insan dirilip tekrar ölmeye mahkum edilirmiş
ben senin masalında düşman olmayayım diye
kendi masalımda mağdur oldum
beni Allah almış gibi kaybettin say
en sevdiği yere veda etmek zorunda kalan herkes ne demek istediğimi anlar

beni kaybetmekten deli gibi korkan da sendin
beni kaybedeceğini bile bile aynı şeyleri yapan da sen
kimi tanıdımsa mutlaka evini buldu
benimse ev diye sırtımı yasladığım omuzuma yük oldu
şimdi ben sevmekten kendime mahcup olduğumu kime nasıl anlatacağım

ben senin yerinde olsam çok utanırdım biliyor musun
ben senin yerinde olsaydım eğer ve yattığım yastık başıma ağrılar sokmuyorsa geceleri o yastıktan bile utanırdım

söylesene bana şakağına silah mı dayadım ?
kalbinin kapısında mı sabahladım ?
seni bu aşk mevzusuna ben mi zorladım?
benimle girdiğin bu savaşa ben mi çağırdım?
bu ateşi sen yaktın ben de gönüllü yandım
şimdi aradığın ben olmasam da, aradığında bulamayacağın kesinlikle benim.
bundan sonra ne yaşarsan yaşa ama var say ve emin ol ki
ben seni hiç ama hiç yaşamadım.

Burçin Çelik