Katilin Oldum Şiiri - Salih Özalaşan

Akşam olup hüzün çökünce
Canlanır hayalin gözlerimde
Titreyen dudaklarımda ismin
Kalbime dökülür gözyaşım sessizce
Düşer başım mahsum öne
Sanki seni arar gözlerim çevremde
Bir bekleyişki sonsuza dek
Belki birgün gelir diye
Oysa sen gidip dönülmeyen
Sonsuzluğa göç ettin
Genç yaşta bir ömrü
Birde kalbi tükettin
Ben umutsuz bir bekleyiş
Benliğimi tüketen bir kahroluş
Ve sensizliğe mahkum olurken
Sen bir güneş gibi batıverdin
Artık hiç bitmeyen gecenin
Ebedi bekçisi oldum
Kaderin acı cilvesiyle
Senin katilin, belki azrailin oldum
Öyle sonsuzki bu azap
Artık ben tükendim, kayboldum
Sensizliğe tek çareyi
Seni kalbimde yaşatmakta buldum