Katilin Aı Faşo Şiiri - Kemal Yol

İnsanları severken,
Onlar için ölüme giderken,
Sehpayı kendi devirirken,
Seslendi son nefesiyle;
Deniz'in ılık meltemiydi sanki,
Şimdikilere değil,
Geleceğin çocuklarına ulaştı sesi,
Katilin adı; 'FAŞO! '

Kırbaç sesleri yankılandı mahzenin derinliklerinde,
Suçu; yalnız ekmek ve su'ya hayır demek,
Diğer kölelerin anlayamadığı şeyi biliyordu O;
Sırtında şaklayan kanlı kırbaç onu ölüme iterken,
Fısıldadı seyreden halkına;
Katilin adı; 'FAŞO! '

Trenden inerken insanlar teker teker,
Koşturuyordu hemen orada, orta yerde ufak çocuklar, <
..........
..........