Duygularım katilim, içimdeki acı
Yüreğimde yankılanan bir çığlık gibi
Bir gün mutluluk, bir gün hüzün
İkisi arasında sıkışıp kaldım ben
Sevgi, umut, özlem ve korku
Hepsi birbirine karıştı, ne yapacağımı bilemedim
Duygularımın esiri oldum, çaresiz kaldım
Gözyaşlarımı tutamadım, içimdeki yangın söndüremedim
Bir gün sevdim, sonra kaybettim
Bir gün umut ettim, sonra yıkıldım
Bir gün özlemle yandım, sonra unuttum
Bir gün korktum, sonra cesaretimi topladım
Duygularım katilim, beni mahvetti
Ama yine de hayatta kalmayı başardım
Her gün yeniden doğuyorum, hayatıma devam ediyorum
Çünkü benim içimdeki ateş, hiçbir şeyi söndüremez.
Kayıt Tarihi : 13.5.2023 19:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!