Katil ve Maktul Şiiri - Hikmet Tekin Arslan

Kaç kez öldürmeye çalıştım seni içimde
Belki o zaman kurtulacaktım, bitecekti bu işkence.
Her çekip vurduğumda seni
Yeniden, yeniden dirildin.
Bir öncekinden daha diri.
Her katlettiğimde seni;
Bulaştı elime, ruhun, tenin, sesin, sevgin.
Kaç kez katili oldum sevdanın
Her seferinde gözyaşlarımla masumlaştın.
Eziyetlerin banaydı, kaprisin, işkencelerin
Uzaktan uzağa mayınlar döşedin
Her sana kızmaya ramak kala
O mayınlar patladıkça, gene sana sığındım.
Sen uyurken, düşlerinde gülerken
Ben elimde asam; hep seni andım.
Kaç kez gömdüm bu sevdayı anılara
Her gömdüğümün ertesi günü
pişmanlıklarla açıp, yeniden bağrıma bastım.
Katil ve Maktul hep böyle yol aldık.