Katil Ve Maktül Şiiri - Timuçin Yaylagezen

Hiç başlamayayım derken,
şimdi tüm hücrelerimde hissediyorum eksikliğini.

Tek bir nefes hayat öpücüğü gibi gelir yaralarıma oysa.

Bu kadar uzakken ellerine,
her gece kabusum olur ayrılık günü.
hiç geçmesin diye günlerce dua eder
sarhoşluğuna sığınırdım gözlerinin.

Bir şairin en korkulu rüyası,
birkaç sayfa boş kağıt olmayan bir otel odasıdır.
kendine sakladığı tek kurşundur kalemi,
ki her gece kuytu bir otel odasında bulunur
faili meçhul mısraların isimsiz şairi.

Çok şair gördüm ben
tam uyakla tamamlayan
alt alta dört satırı.
görsellikten ibaret tam bir harf mezarlığı.

Şükürler olsun ki bu gece de
koynunda sabahlayabileceğimiz bir kağıt parçası bulduk.
Allah' ım sen yardım et
şiire vicdansızca saldıran alfabe kurtlarına.

Tüm duygularımı gömdüm kalbimin en kuytu odalarına.

Hepsine yetecek kadar sevgim vardı oysa ki.
Hayatıma girdiler teker teker
ve tüm dayanaklarını söküp aldılar çıkarken.

Son bir nefes daha
" lucky strike " denk gelir belki şansımıza.

Gençliğini heba ettin oğlum sen
olmayacak bir hayalin peşinden.
tüm duyguların geçerken gözlerinin önünden
açılan yaralar kanar durmaksızın öyle inceden inceden.

Boşver, şimdi toparlanırız
dur iki dakika şu şiir bitsin en azından.
sinirlenince güzel olduğun kadar
kanıyor hayallerin.

Ne yazık, görünen o ki;
İnsan, kanadıkça vardır.
Şiir de zaten kanla yazılmıştır.