Katil pazartesi Şiiri - Abdullah Ecevit

On yıl evveldi.
Cahildim.
Neydüğü belirsiz bir pazartesiydi.
Sevda yüklü bir kamyon çarptı yüreğime.

Kaza süsü verilmiş bir cinayetti bu.
Suçlu, maktülün kendisiydi.
Cinayet mahalinde ki suç aleti,
katil bir pazartesiydi.
Ve polisler bir çift buğulu göz buldular,
maktülden artakalan.

Çocuktum oysa, nasılda sevebilmiştim.

Derler ki;
o günden beri,
kamyonlar,hiç sevda vurmazlar sırtlarına.
Ve nerede bir pazartesi olsa,
Belki o da sever diye analar,
çocuklarını sokağa bırakmazlar