Katil Mutluluklarımız Vardı Bizim

Sizi hiçbir vakit mutluluğumla göremedim
Göremediler
Göremezlerdi
Görmezden geldiler
Geldik...
Kalamadığımızda ise
Sizi,beni,ben de kendimi
Kendimden de sizi
Ve çıkaramadık üstümüzden
O ihtişam dolu rezilliği
Katil mutluluklarımız vardı bizim
En çok bizi yağma eden
Uzak diyarlara atıp,diyar diyar dolaştıran
Memleketten uzaklaştıran
Bir avrupalaştığımız mutluluklarımız vardı bizim,
Bizi öldüren.
Sessiz sedasız yaşayıp,bizi kahreden.
Ve yan yana gelemeyip yanmadığımız mutluluklardı bunlar.
Esir bile alınmaz olunur mutluluklar.
Ve acılar denizimiz vardı bizim
Derdimizi bir eden -ömrümüzü bir yapan acılarımız.
Nedendir bilinmez en çok da onlar hatırlatırdı bizim bir olduğumuza.
Doğrusu çift yaşardı insan,lakin eşit yaşayabilemezdi hiç-
Ve hiç yan yana yanıp kül olamazdı mutlulukla acı.