Ayrılacağız,
Kapılar kapanacak ardına kadar,
Ardından, ölene değin birbirimizden mahrum kalacağız.
Buna sen sebep oldun, ben sebep oldum.
Çekeceğiz.
Belki sadece ben çekeceğim.
Sizler vefasızlığın simgesi,
Yüzleşmekten, dile getirmekten korkanların daniskasısınız.
Bunlar hep teraziyi kontrol edemememden ileri geliyor.
Siz sakındınız, sevseniz de sevginizi göstermekten,
Ben ise dağıttım hep bol keseden.
Yoksa da ürettim, merhem oldum ama hata işte kardeşim.
Belki enayilik.
Şimdi öyle ya, ancak ben yazarım bu metinleri böyle, böyle metinleri ben yazar da kaydeder, saklarım.
Sizler, dün yanımdan geçerken nasıl iğreti gözlerle bakıp gülmüşseniz bana,
Eminim bugün de, yarında da, ölene değin aynı ruhsuzluğunuzu devam ettireceksiniz.
Yine de dünyada haklı, haksız yoktur.
Ben kendimi harap ettim, siz eğlendiniz.
Öyle olsun,
Öyle oldu.
Şimdi tükendim, siz şamataya devam ede durun,
Ben bittim.
Fakat unutmayın, bir gün son nefesinizi vereceksiniz.
Çektiğim acıların ne olduğunu ancak o zaman, geri dönüşü olmayan yola girince anlayabileceksiniz.
Çepni Serhat ÖZTÜRK
24.10.2022
16:36
Bişkek - Kırgızistan
Kayıt Tarihi : 25.10.2022 08:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!