Katil Keneler Bölgemiz İçin De Tehlike… ...

Son birkaç yıldır ülkemizin bazı bölgelerinde baş gösteren, ölümcül hastalıklar listesinde yer alan,” Kene” ısırmasından kaynaklanan, “KIRIM KONGO KANAMALI ATEŞİ” hastalığı ülkemizde hem can almaya, hem de panik yaratmaya devam ediyor.
Genellikle tarımla yani toprakla uğraşılan bir bölgede yaşıyoruz. Onun için bizler de bölge insanı olarak risk altındayız. O nedenle de çok dikkat etmeliyiz. Özellikle kişisel temizliğimize. Ve de topraktan arınmaya… Bu yalnızca bugün, bu yıl için değil. Sürekli…
Bahar mevsiminin başlamasıyla toprak altındaki kış uykusundan uyanıp doğada, harekete geçen veya toprak altındaki kuluçka dönemini tamamlayıp, toprak üstüne yayılmaya başlayan bazı haşereler, böcekler ve de sürüngenler, yurdumuzun değişik bölgelerinde insan hayatı için tehlike oluyor.
İnsanların ekmek parası, yaşam zorunluluğu sebebiyle genelde doğa ile toprakla, haşerelerle iç içe olduğu yörelerde belki umursamadıkları için, belki bu konuda yeterli bilgiye sahip olmadıkları için, belki yeterince haşerelerle ilaçlı, tıbbi mücadele yapma-dıkları için maalesef, her yıl ciddi sayılarda insanımızın keneler tarafından ısırılarak hastalanması veya ilk müdahale olmadığı için gecikme sebebiyle ölümler olmaya devam ediyor hatta her yılda azalacağına atış göstermektedir. En kötüsü, her yıl o dönemlerde hekimce tedbir alınıp ilk müdahale olmadığı için, gecikme sebebiyle ölümler olmaya devam ediyor hatta her yılda azalacağına, artış göstermektedir. En kötüsü her yıl o dönemlerde hekimce tedbir alınıp önüne geçileceği, azaltılıp yok edileceğine tam tersine, çok çok fazla artması, ölümcül hale gelmesi, tehlikeli boyutlarda insanları etkileyip, korkulu rüyaya dönüşmesi gerçekten düşündürücü bir durumdur.
Geçtiğimiz günlerde gazete ve TV’lerde yine “KATİL KENELER SAHNEDE ” başlığı altında haberler vardı. Resimli haberler boy gösteriyordu. Söz konusu haberin bir yerinde “Samsun’da 2 kişi kene ısırması sonucu hayatlarını kaybettiğini, Çorum’da da kene paniği yaşandığını, orada yaşayan bir şahsın, bir hafta kadar önce hayvan otlatırken, keneler tarafından ısırıldığını, kaldırıldığı Devlet Hastanesinde “Kırım Kongo Kanamalı Ateşi” hastalığı teşisi konulup, tedavi edilemeden öldüğü, bölgede bu sebepten dolayı tedbir için hastalığa karşı, ilaçlanmalara başlandığı “ söz konusu haberde yer almaktaydı.
Ayrıca; aynı haberin içinde yer verilen bir başka vaka da ise; Samsun ve Çorum’un ardından, Sivas’ta da aynı kene ısırma olaylarının korkusu yaşandığı, Sivas’ta da 5 adedi kent merkezinde, biri Yıldızeli ilçesinde olmak üzere, keneler tarafından ısırıldığı tespit edilen 6 çocuk, aile bireylerince hastaneye götürülmüş olduğu, bu çocukların bel, ense, baş ve de kulak arkasından kenelerce ısırıldığı, buralara yapışan kenelerin doktorlar tarafından kontrol altında çıkartılıp, gerekli tedavilerin yapıldığı dile getirilmektedir.
Yine ayni konuyla ilgili olarak, ayni gazeteden yaptığımız haber alıntısının özetinde ise; bu kene ısırma olaylarının 5 yılda, 5 kat daha artarak çoğaldığından söz edilmektedir. Sözü edilen kene ısırma vakalarının sonucunda kayda alınan tespitler şöylece açıklanıyor: “Sağlık Bakanlığı tarafından yapılan istatistiklere göre “Kırım Kongo Kanamalı Ateşi” hastalığı olaylarında, bu vaka nedeniyle meydana gelen ölümlerde son yıllardaki artış gözler önüne serildiği, Sağlık Bakanlığı’nca sunulan istatistik verilerine göre 5 yılda, nerde ise 5 kat artış göstererek 2002 – 2007 yılları arasında 50 adet vaka sayısı, 717’ye çıktığı, ölümlerde de aynı oran doğrultusunda artış göstererek, bu vakalarda hayatını kaybedenlerin sayısı 2002 – 2003 yılları arasındaki ölüm olayları 6 iken, bu sayı 2007 yılında da 33’e yükseldiği verilerle tespit edilmiştir. “
Bu istatistikî bilgiler gösteriyor ki, insan sağlığını yeterince koruyamıyoruz. Lütfen koruyucu hekim çalışmalarımızı çoğaltalım, insanımıza biraz daha değer verelim. Sağlık konusundan kentlerden uzak, doğa ile baş başa, doğadaki tehlikelerle iç içe yaşayan insanımızı bu konularda bilgilendirip, bilinçlendirelim. Sağlık konusunda bilgi donanımını sağlayalım. Hekim ve ilaç donanımını sağlayamıyorsak eğer, bilgi donanımını sağlayalım da insanlarımız, kendi bilgi donanımı ile kendi koruyucu hekimliğini sağlasınlar.
Genç neslimizin bilgi ve güç potansiyelimizden yararlanamıyoruz. Bari sağlıklarını koruyalım… Gelecekte, bu genç neslin hastalıklı, yaşlı bir toplum olarak karşımıza gelmesini beklemeyelim. Son pişmanlık gibi, son çaresizlik de kader olmaktan çıksın… Yarınlar geç olabilir, bugünler için…
_______________________________________