Katil Kelebek Şiiri - Mehmet Açikel

Gözlerimi yutup ağlayan içim...
Sahipsiz kalmış gibi,yalnızlık seçim,
Kokun bahtiyar oldu,hayalin geçim,
Bu yürek doymaz,sana umutlar eşim.

Ve aşkı inkar edersin,hep kalbinde bir kin,
Kandırırsın kendini,bu gamlardan in,
Şimdi yaktın içimi durmadan sevin,
Bir heves değildi bu,gözümde bir mil.

Ve belki hırçın biriyim,belki bir fakir,
Belki verdiğim tek,birkaç zelil şiir,
Ama yalandı sözlerin,gözlerin vezir,
Tutkulu her şiirde,hep vardı bir emir.

Şaşırdım amma,ah! ey katil kelebek...
Melek bilirdim kalbini,seni bir bebek,
Ürkek fidanlarımı kopardın,durudun,
Susuz bıraktın yetmez,hep kök kuruturdun.

Boynumu vurdun şimdi,hayat senindir...
Bir kafes atıp gittin,bu tek ezelimdir,
Coş coşabildiğin kadar,hayat pek kısa,
Ayrılık zilin,cennetin yada cehennemindir..