Ölü tabutudur yatağım.
Tanığı yok ağlayanı da.
Bir ben bilirim,
Bir ben gibi yatan kadınım,
Birde gömdüğü tabutların kârı yanında
Gönüllere ihanetle,
Sabırsızlık ve sevinç içindeki katil imam.!
Yüreğim kan revan içinde,
Bedenim domuz bağından çepeçevre sımsıkı kan izleri içinde,
Düşerim kıpırtısız tabutun yedi kat dibine.
Dokunamadan hiç günahsız kadınımım gül bedenine.
Yıldızlar eşliğinde,
Salıncaklar kurduğum kızıl şafaklarımla,
Can çekişen umutların kardan buz dağlarına.
Üşüyorum.
Kayıt Tarihi : 18.8.2003 19:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygılarımla
İbrahim Tolga Özsoy
TÜM YORUMLAR (1)