Katil Balinalar Dolaşıyor İstanbul Sokak ...

Katil balinalar dolaşıyor İstanbul sokaklarında

Kötüye yorumlanmış düşleri ayıklıyoruz çakıl taşlarından
Kim dayanır Kerbela’da öldürülmüş canlara
Bayram gelmiş doya, doya ceplerimden girmezken içeri,
İşportaya düşmüş tebessümler oturduğumuz semtlerde

Kendi Leylalarımızı esmerleştirirken çürümüş soğan kabuklarında
Hücrenin tenhalarında kaybolan sessiz, nefessiz, yelkensiz tüm
Gemilerde ben varım, tüm gemilerde çay molası, artı sigara
Zulamda kardelen, oltada umut, geçiyoruz duvarların içinden
Duvarlar bir tümör, duvarlar bir kanser, duvarlar bir katil.

Düşünsene katil balinalar dolaşıyor İstanbul sokaklarında,
Tuttuğunu içeri atıyor, kopmuş, kafa, kol, bacak, sanki bir sakatat pazarı,
İlk yardım yok, son yardım yok, cenaze levazımatçılarında sevinç,
Bezirgânlar kazançlı.

Şimdi cellâtlıktan emekli yaşlı bir bunağın düşlerine ölü resimleri çiziyor
Okula giderken silgisini evde bırakmış küçük bir kız, dokunup fırçasının ucunu,
Kelepçeli sabahlara, urganlara, hapishanelere,
Ve birazda güneşe küskünlük sürüyor gri renklerden,
Mercek altına alınmış korkularla.

Firavun düşmedi damdan, düştü soframıza temcit pilavından
Dua bekleyen ölüler çoğaldı mezarlarında
Ahir zaman mavi sözcük avından

Sesimin aksesuarına metal sesli kuşlar yuva yaparken
Öfkenin kamalarıyla sokağa çıkmayı yasakladım evcilleşmiş bedenime
Saldım gitti tımarhaneye
Firari aklım neredeysen uç morglu sabahların ayazlarına
Gök çuvalından çıkarıp tütün renkli akşamlara ayı, sılanın sivri dişlerinde
Köpüren zamanı üfledik, aşkı bilen adamların ciğerlerine,
Yandık yunus gibi, tapulandık Taptuk emre kapısında sırlara ayan olduk

Irgat adımlarla gezdik dağları hüzünlerden köprü yaptık vuslata,
Kudüs karanlıkta açan bir gül gibi taşar öfke ırmağından yüreğimize,
Ey uçurum yamaçlarını dikmeye geliyoruz giyip sırtımıza Kerbela gömleğini.
Bir yanımız Hasan, bir yanımız Hüseyin, önümüzde Allah’ın Aslanı, onun önünde
Kutlu Miraç atına binmiş Sultan-ül Enbiya Hz. Muhammed(sav)