Sevgisini kaynatıyordu tencerede.
Sobanın üzerinde.
Tencerenin dibi yanık. Aşkı sönüktü.
Yoksulduk. Sevgimizi kaşıklıyorduk aynı tencereden.
Ve bir ve iki.
Türk kahvesini yudumluyordu. Mor yüzlü katil Amanda.
Ve bir anda ölüyorduk. Kahvenin sıcağı. İnsan çığlıklarında.
Sevgimiz dökülmüştü yere.
Bir anlık heyecanımızla biz dökmüştük.
Titrek bir mumumuz vardı.
Silah sesiyle beraber söndürmüştük.
Sonra Amanda. Kahvesi sıcak olan Amanda.
Gülüyordu sanki vurulduğumuz o anda.
Sonrası açtık, sevgimiz dökülmüştü.
Biz ölmüştük.
Ali Çınkılıç
Kayıt Tarihi : 30.12.2017 12:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!