Katil Şiiri - Akın Korkmaz

Bırakıp gittin beni, evim artık bir mezar
Takvim şubatta kalmış, günlerdense pazar
Soğuk bir kış günüydü, yaklaşırken ilkbahar
Açmayacak çiçekler, dört mevsim kara kışlar

Perdelerim kapalı, odam zifir karanlık
Sokakta sessizlik, matem binlerce yıllık
Duvar üstüme yürür, gözünü karartıp
Kefen gibi sarıyor, tavandaki sarmaşık

Dostlar bile unuttu, hepsi yalan oldular
Odam bir müze gibi, taşar ölü hatıralar
Onlar senin mirasın, almazsan yok olurlar
Sahipsiz bu tabut, adını sayıklar

Hani filmler vardı ya, katil uğrar mezara
Beraber izlemiştik, sarılırken sen bana
Ben bekliyorum seni, soluksuzca son defa
Hakkımı helal ettim, sevdiceğim elveda