Katil Şiiri - Nizamettin Özel

Uzun yıllar hapis yattım,
Çizgi çizgi oldu suratım.
“Suçu kabul et” dedi avukatım,
Bende kabul ettim o gün.

O gün yanımdaydı silahım,
Ve bir adam vurulmuştu Allah’ım.
Orda bulunmaktı suçum günahım,
Kana bulanmıştı düğün.

Biliyorlardı asi olduğumu;
Sandılar, onu benim vurduğumu.
Öpüp son kez çocuğumu,
Ağlıyordum üzgün üzgün.

Onbeş senelik bir hapis,
Etraf toz duman ve de pis.
İçerde gardiyan, dışarda polis,
Katil diyorlardı bana her gün...