Yaşama düşü o gün
Yani pıhtısız başlamıştı
Ne bitmişti küçük, yalın sevdalar
Ne başımızdaki karanlık
Yaşamın sesi beton
Katıksız akıp gitmişti
Ne tükenen anlar sessiz, yaralı
Ne dudaklarda öpücük
Öylece yazarken, söylenirken düşler
Birer ümit kalır ellerimizde
Damağımızda bir tad
Yaşamak gibi pıhtısız bir an
Katıksız yaşam
Kayıt Tarihi : 8.1.2007 00:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!