Katık mı gönderdin akşamdan aca?
Doğuştan mı kondun servete, taca?
Tüketir insanı her sönen baca,
Açlıktan nefesi kokanlara bak.
Yarık tabanımla arkamda tırmık
Çocuğum isterken ekmek ve katık
Onca yıldır biz kadere inandık
Gecekondudaki kıvranana bak
Sen yaşarsın apartmanda, villada
Sayısız katın var hepsi kirada
Tanrı bizi hiç düşünmez arada
Köyde,kentte, yerde sürünene bak
Tahirler sürünür yaşar bir kısmı
Açlıktır insanın en büyük hasmı
Radyoaktif dalga, nükleer ısı
Karasabanıyla şükredene bak.
Karip Tahir Sapaz
1974
Karip Tahir SapazKayıt Tarihi : 9.4.2018 23:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!