iyice inceldi kalbim
yufka yürekli oldum
zamanlı zamansız ağlıyorum
neden/siz
hasreti
gurbeti
ve kimsesizliği çocuk yaşımda tattım
herkesin bir avuntusu vardı
ben kendi kendimi avutuyordum
ama
ağlamıyordum
öyle ki; insanların gözüne bakmak
saplantıya dönüşmüştü
sevinci
üzüntüyü
içlerindeki burukluğu görebiliyordum
çünkü
ta o zaman üşümüştü
çocuk kalbim
gel zaman
git zaman
hala eksilmedi başımdan duman
acıya
sıkıntıya
ve sahipsizliğe göğüs gerdi bu adam
bahar
bayram
düğün
dernek
kimin umurumda
kaçabildiğim kadar kaçtım insanlardan
unuttukça hatırladım
hatırladıkça unuttuğum
kaderimi yaşıyordum
yaşayacaktım.
yavrularm
siz mutlu olun diye
bir an bile yanınızdan ayrılmadım
görmediğim sevgiyi
tatmadığım duyguyu
yaşama sevincini
insanlığı
sofra sofra önünüze serdim
varlığım yoksulluğu örtsün istedim
yavan yaşık
kaşık kaşık
bir ekmek
bir de katık
daha ne verebilirim ki size
tuzu biberi insanlık
iyice inceldi kalbim
yufka yürekli oldum
zamanlı zamansız ağlıyorum
neden/siz
Kayıt Tarihi : 30.4.2016 10:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!