Katık Şiiri - Necdet Arslan

Birden unuttum
Sana söyleyeceğim son sözcüğü
Darılma

Neydi....neydi...neydi
Durmadan zorladım kendimi
tık,yok
Belleğimi kaybettim

Son nazlanışınla
İlk şımarışın arasında
Bir yerdeydi
mekanları kaybettim

Beni hep böyle hırpaladın
Hep böyle böyle sevdalandırdın

Hınzırlığın ateşini
Çatmak istedim
Kav çürüktü
Kibrit ıslaktı

Ağız dolusu köpürdün
Hamken t/aşırdım sütünü.