Anladım sonunda:
senin en çokneye muhtaç;
neyi beklediğini...
dilinde hiç düşmez;
yaralı bir aşkın türküsü;
hissettim kalbini zedelemiş
kara ellerin tırnağının izi:
biliyorum çekip tanıyanı;
yoldaş arıyorsun
tuttuğun kara yası,
hep bekliyorsun katıksız aşına katık,
dostun bir tutam tuzu;
aynı tabaktan
paylaşacağınız gözyaşları..
09:27 03.07.2013
Nuran KaracaKayıt Tarihi : 14.9.2013 00:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!