Katherina Şiiri - Vural Argın

Alel acele gittik,
Bu betondan,ruhsuz şehre.
Unuttuk,unutturulduk...
Çok uzak yerlerde,
İçi boş Şubat aylarında.

Oysa tarih in bir zamanında
Pireler berber,develer tellal iken...
Hazan yağmurlarının yüreğimizi söndürdüğü vakit...
Gökyüzünün mavi, güneşin her zamankinden daha sıcak...
Pastanelerin olduğu...
Muhallebilerin bol şekerli...
Çayların daha keçeli demlendiği bir mevsimde...
Adına aşk dedikleri...
Esrarı derin...
Nesli kal-u beladan, asr-ı saadet e uzanan...
Bir Katherina varmış..

Piyasaları altüst eder..
Borsalar batar,benzin yükselir,TEFE artar,Altın tavan yapar....
Oğlanlar iş bırakır,kızlar evde kalır,analar adak adar..
Babalar sokaklara dökülür...
Körler görür,sağırlar duyar,yatalaklar yürür...
Dünyanın altını üstüne getirir...
Ermeni kızı Katherına..