Kathar ve Bogomil Öğretisi

Kathar ve Bogomil öğretisi savaşçılarıydı
Tanrı’ya ve yerleşik düzene başkaldıran
İşi, emeği, teri, adaletli paylaşımı kutsadılar
İşte ne olduysa ondan sonra oldu yeryüzünde
Dört din ayaklandı üzerlerine, çıkarlarını korumak için
Çalışmadan yaşamak için; insanı köle yapıp bir ömür
İşi, emeği, teri boyunduruğuna alıp, korkutup cehennemle
Cennet ise çevresi gül bahçeleriyle örtülmüş, zamana bir tuzaktı
Kathar, “kimse inançları için baskıyı araç olarak kullanamaz!” derken
Kilise, “beni ve kitabımı kutsamazsan cehenneme gidersin!” diyordu
Yoksula açlığı, orucu ve ölümü gösteriyordu onlara tapmaları karşılığında
Aksi engizisyondu inanmayanların, başka da seçenekleri yoktu zaten
Kan akıtmak yok, diyordu Kathar ile Bogomil öğretisi/ evlilikte, vaftiz
Kilise: “tecavüzlere ipek bir şal gibi gereklidir nikâh.” diyordu;
Kathar, “o törenler pezevenk mertebesine eriştirir sizleri.”
derken de, aldıran yoktu kiliseden, katoliklerden.
Bir asır sonra Şeyh Bedreddin yükseltti aynı
Sesi/ alıp da Torlak Kemal’i yanına;
Çıktı yola inanan müritleriyle o gün.
“Paylaşmak yarin yanağından
Gayri ne varsa.” diyecekti.
Adalet için ayaklanmıştı
Kurban gitti adaletsizliğe
Asılıp Serez çarşısında.
Ve biz telef olmadayız
Kaç yüzyıl sonra,
Şimdi, bu gün...