Katarlar geçiyor Şiiri - Bahattin Çakmak

Katarlar geciyor
gönlümün raylarından...

sabahlarına bıraktığım göz nurlarıyla
gecip gidiyor acı izler bırakarak...

kanayan yaralara tuz basarak
acı cığlıklar atıp
kayboluyor
zamanın sessizliğinde...

fırtına mavilerinde yok oluyor...

eyyy
sessiz gülüşler damlasız göz yaşları

eyyy
ucsuz bucaksız gökyüzü
umutlarımı alaca karanlığına asan hayat...

nerdesiniz...

sizlerdemi...

sizlerdemi gittiniz...

neden bıraktınız

kanadı kırık kuşlar gibi

neden
bıraktınız
beni orta yerde...