Ansızın gölgen eridi üzerimden...
_acımaklı çığlık
çınlar korku salınan kargınmış benliklerde
kan renginde düşleri
güpegündüz karabasan çıkarır mı uçmağa
tüm bedeni okşayan bir ritüelle
bu zor anlardan kurtar beni kam
_korku ister
teşyi eden sokak sokak omuzlar
eğer açarsa ağzını gök gürültüsü
fırtınalı günlerin ardından gelen şimşekler
ve en zoru beklemek ormanında son gecesi
anılar geri çekilen ufukta kaybolurken
_saygı zamanı
taşlar soğur anılarda geri dönmesin diye ruh
artık yüreğin dibinde erir güne gelen ay
ve alevler alacakaranlıktan yeryüzüne uzanır
davulun manyak kılıkta valsinde
hüzünlü saatler yitip gider karanlık sularda
_uzak bir yerlerde
gece kuşunun uzun çığlıkları
Gönül kırgınlıkları asılı kalır yapayalnız bir Selvi’de ve güpegündüz gözüken gecede, başlar önde; yıkanır Ata, yükten yağrılanmış ayaklarla uzanıp yatarken serkeş.
Serkeş: Dik başlı, kafa tutan, başkaldıran.
Kayıt Tarihi : 18.6.2017 16:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Benim naçiz vücudum elbet bir gün toprak olacaktır. Fakat, Türkiye Cumhuriyeti ilelebet payidar kalacaktır." Mustafa Kemal Atatürk
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!