Kat İzleri Şiiri - Ozan Kaleli

Unutamıyorum sevgilimin valizimi hazırlarken katladığı gömlekleri
‘Nerden biliyorsun’ dedim yeni alınmış paketi hiç açılmamış gömlekler gibi
‘Böyle düzgün katlamayı’
‘Ben küçükken babam başka ülkelere giderdi
Kendi boş kollarımdan öğrendim yalnızlığa katlanmayı’ dedi sevgilim
Babası subaydı ve ben askere gittim

Döndüğümde sevgilim bir başkasıyla
‘Sen de babam gibi gelmeyeceksin sandım hem biliyor musun
Artık gömlek katlamaktan usandım’ dedi bana ağlarken
Üç gün aralıksız ağladı
Çoktan alıp gitmişti birileri kendi valizlerini
Yeni alınmış paketi hiç açılmamış gibi duran yüreğimle ve kırışık gömleğimle
Silmeye çalışırken ben hayatımın kat izlerini