Kât'i gerçekler... Şiiri - Aysun Akça

Ben yılların yolcusuyum
Kaderimin çizdiği
Yılların hüküm sürdüğü
Bu yolda yürümeye mecburum

Topraktan bedenime can verdi Allah(c.c)
Ne denizlerde tayfunlar atlattım
Nede yeri çatlatan depremler yaşadım
Yalnız ve yalnız zamanla savaştım

Erişemediğim tutupta kaçırdığım
Sırrını çözmeye nail olamadığım
Bir gizli alemi görmeye çalıştım
Yalnız ve yalnız benliğimle savaştım

Bir açılıp bir kapanan gözlerimi
Gün ışığında bile karanlık gelen bu alemde
Ellerimle tutundum ışığa giden yolda
Düşmeyeyim diye…

Uğradığım hanlar yüklü hesap verdiler elime
Birde ağır yük koydular üstüme
Yolcu hakkıdır dediler düştüler önüme
Yalnız ve yalnız Allah(c.c) şahitti bu sefere

GÖZLERİMİN ÖNÜNDEN HİÇ GİTMEYEN
HAK AŞKI DURURKEN! ...

Ya bir saray olacak bu seferin sonu
Yada derin bir ateş çukuru
Dualarla dönen bu dünyanın sonunu
Kim bilebilir ki Allah(c.c) başkası bunu

Kanıyor saf temi kalpler gülen her yüze,
Aklı erişip erdiğinde batılı hak sanıp düşüyor peşine
Başlıyor sır’at köprüsünden ince ipin üstünde yürümeye
Yalnız ve yalnız hak sahip çıkıyor kulumdur diye

Bir gün bir yerlerde elbet bitecek bu yolculuk
Ne yoldaşım olacak yanımda
Nede yanan ateşi söndürecek bir damla su
Yalnız ve yalnız ağır bir yüküm olacak önümde
İyisi ve kötüsüyle…

07/01/1997