Kasvetli Hayat Şiiri - Metin Yüksek

1

Az sonrasında ağlarız,
Kandırılmışlığımızın..
Kar gibi düşer yüreğimize soğukluğu,
Buz gibi yalnızlıklarımızın..!
Yaşamak ne demek,ne dememek hakkında
Muhasebelerimiz uzar gece boyunca,
Toplama çıkarmasını yaparız uzun uzun
Yanlışlık ve haklılıklarımızın..!
Alacaklı olsak da hayattan,
Veresiye ödemelerimiz
Yine borçlu çıkarırı bizi ona..!
Yanarız yanarız da
Mutlu olamayışımıza yanarız.
Öyle alışırızki mutsuzluğa
Öylesi bir mutluluğumuzun bile
Ne zaman bozulacağını bekler
Korkar dururuz...

2

En harbisinden dertleri
En katı tarafımızla yeneriz.
Pişeriz hayatın içinde,
Olgunlaşıyoruz diye
Acı çekmeye abone oluruz.
Severiz birilerini ya
Dağları düz eder,
Denizi kırmızıya boyarız.
Hakkıyla aşk yaşarız yaşatırız ama
Sonunda tek başımıza
Kırmızı denizlere bakarız.
Ağlamak gözlerimize yakışıyormuşçasına,
Yaşlarla beraber biz de akarız.

3

Uzun süren bekleyişlerimizin ardından,
Beklenen gelir...
Ama ne beklediğimize değer ne de
İçimizde bir daha beklemek kalır.
Haksızlıklar hep bizi bulur,
Şanssızlıklar yakamızdan düşmez,
Acı çeken,
Ağlayan,
Parası az olan hep biz oluruz.
Nice servetlerin yanına
Güzel sevgililer koyup
Hayallerin oscar ödüllerine aday oluruz.

4

Bitecek bu üzgün günler,
Geçecek,geride kalacak diye diye,
Her gün doğrup batırırız güneşi.
Güneş bilmez derdimizi,
Geceleri hep yıldızlara anlattığımızdan.
Ama şüphelenir sabahlamalarımızdan..!

5

Ne diyeyim..?
Umarım döner şansımız,
Eşşeği suya yolladıkları yoldan...