Kasvetli Geceler ve Tezat Duygular

I
Kasvetli geceler, kış soğuğunda
Bir ilham perisi sanki ruhumda!

Nabzım karanlığın kalbinde atar,
Nice mahrem sırlar koynunda yatar.

Karanlık, bir yumak bende -karmaşık
Efsunlu diyardan süzülen ışık...

Kah, deva bulunmaz acı elemdir,
Kah beni cezbeden kutsal alemdir.

Bazen benim gibi dalgın, aşıktır
Hüznü kucaklayan bir sarmaşıktır.

Bazen yüzü mahzun, gönlü hislidir;
Bu yüzden anbean hava sislidir...

II

Kasvetli geceler, kış soğuğunda
Bir ölüm perisi sanki ruhumda!

Bazen şer bakışlı bir yabanidir,
Ruhuma kasteden bir zebanidir.

Bazen gaiplerden akseden sestir,
Ensemde duyduğum soğuk nefestir.

Bazen karanlıklar ölümle eştir;
Karanlık ve gece, sanki kardeştir.

Bazen ölümleri andırır sisi,
Bazen karanlığın ölüm kendisi!

29 Aralık 1996
Ankara