Sarar âhım ey dost, bütün dünyayı,
Kambur; azıcık bile hisseden bu sevdayı
Kızgın mengenelerde yaşamamak için her ânı,
Arar dururum şiir yazarak üç gram dermanı,
“Âh!”, anbean kalbim parçalanır,
Paramparça, girdaplarda çalkalanır,
İşte basıyor yine iklîmimi hışmî çıngıraklar,
Izdırap yolculuğumda bitmiyor son duraklar,
Ruhuma tercüman olamaz asla şiirler,
Onlar ne içimi, ne de beni bilirler,
Bütün o kelîmeler, beyândaki sihirler,
Kalbimden akan kana mukabil değiller.
Kayıt Tarihi : 2.1.2023 00:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şair, şiirleri arasında belki en karamsar olduğu bu şiirini, meftun olduğu, hayal ve uğrunda mücadele ettiği dünyadan çok uzakta olmasının verdiği acıdan bahsetmektedir. Şairin şiirdeki duygularına yön veren temel unsur, kendi değerlerinden fersah fersah uzak ve onlara çok yabancı bir dünyada, kendisini yalnız hissetmesi ve hiçbir yoldaş-arkadaş-dertdaş bulamamasıdır. Şiirde geçen "hışmî" kelimesi icad edilmiş bir kelime olup "hışımlı" manasına gelmektedir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!