İsteseydim unuturdum.
Önce istemedim, sonra unutamadım.
Gerçi unutmak yok, belki az hatırlamak var. Ama ne önemi var ?
Hiç aklımdan çıkmayanı az hatırlayamam ya !
Benim için her zaman ruhumuzun çirkin taraflarını görecek kadar yakınlaşmadan uzaklaşmak daha iyiydi.
Güzelse bir şeyler, güzel kalmalıydı.
Güzel kalsın diyeydi bunca gidişler.
Bu yüzden çok şeyi önledim.
Belki de ne yaşanacaksa yaşanmalıydı.
Şimdi üstümde ağır bir yük gibi yokluğun.
Bu pişmanlığın sebebi keşkelerin bolluğu.
Beni de üzen birkaç şey oldu duyduğum
Asıl soru neden değil nasıl böyle olduğu.
Sonrasında hiç “nasılsın ?” demedin.
Zaten iyi de değildim.
Hem ne kadar iyi olunabilir ?
“İyi” sen ve ben sensiz olduktan sonra !
Kayıt Tarihi : 24.5.2020 00:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Esat Susam](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/05/24/kasvet-iii.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!