iki ben var bende
biri gökyüzünde
biri toprağın en derinlerinde
hep çatışıyorlar düşman gibi
sonra biri çay oluyor, diğeri sigara
durup onlara bakıyorum hayretle
diyorlar ki; o hem benim düşmanım
hem de dostum
bir yudum çay içiyor
diğeri dumanını savuruyor.
bir hengama başlıyor fasılarda
benden öte bir ben başlıyor, her bitişimde
her bitişimde, bir ben başlıyor gecelerde
acı veriyor kabuğumdan sıyrılmak
beyaz tende çocuksu parlaklık
acıtıyor kendimle öpüşmek
kimseyele vermediği kadar!
armağanı beklemeden
sevişmek tüm gönüllerde kendimle
ayrı bir haz tüm bedenimde!
sesim yoklukta, gözlerim karanlıkta
kasten gizem bana tutunmuş, dili ucunda
birden
ışık aşkını veriyor cemalime,
uyanıyorum tüm umudumla
umudum uyanıyor!
11.05.2003
Kayıt Tarihi : 5.8.2003 05:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!