Erdal Arslan - Kastamonu' dan Mektup Var ...

Ben Kastamonu’ yum...
On yedi bin evliya nefes aldı bağrımda. Kays’ ül- Hemedani’ den Hazreti Pir’ e... Ahmed Siyahi’ den Abdülfettah-ı Veli’ ye... Maneviyat akar damarlarımda cami cami, türbe türbe...
Ben Kastamonu’ yum...
Öyle kolay Türk yurdu olmadım ben. Şehid kanlarıyla sulandı her karış toprağım; Aşıklı Sultan’ dan Yunus Mürebbi’ ye, Şerife Bacı’ dan Tosyalı Nazife’ ye... Allah Allah nidaları yankılandı dört ufkumda... Ilık ılık bir kan akar, rengi al al süzülür dere yatağında...
Ben Kastamonu’ yum...
İlim yurduyum ben, irfan ocağı, alim yatağı... İlk Darü’ ş-şifalardan birisi bende... İlk lise bende... İlk sanat okulu bende... Medreseler, kütüphaneler deste deste... Taşköprülüzadeler yetiştirdim ben, Cem Sultanlar.... Ömer-ül Fuadiler, İsmail-i Rumiler, Latifiler tüttürdü ilim ateşini kalem kalem, kitap kitap...
Ben Kastamonu’ yum...