Ey güzel Kastamonu !
Memleketim benim...
Senden çok uzak kaldım.
Bu hasrete ben nasıl dayandım?
Artık kalmadı gücüm.
Uzak diyarlardan hep seni andım.
Taşını, toprağını,
Karaçomak çayını,
Tarihi yapılarını,
Külliyelerini, medreselerini,
O mukaddes türbelerini,
Görenleri büyüleyen
Küre ve Ilgaz dağlarını,
Kalyonlarını, ormanlarını...
Ve iyi yürekli, çalışkan insanlarını...
Ey güzel Kastamonu !
Seni vakur yapan
bağrında yatan Evliyalar mıdır?
Yoksa o şanlı tarihin midir?
Nasrullah şadırvanından içemezsem son suyu,
Göremezsem seni son bir daha,
Gömsünler beni, o mukaddes toprağına...
Güngör Altan
Kayıt Tarihi : 7.6.2022 20:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Güngör Altan](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/06/07/kastamonu-19.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!