Kaşlarına Şiiri - İbrahim Uludağ

Böyle dünya güzeli olmasaydın sevgili
Yine dünya değerdi kaşlarının bir teli
Kaşların ki gül yüze atılmış bir imzadır
Her teline bin şiir yazsam dahi sezadır
Fakat yine de asla anlatamam birini
Yansıtamam uğraşsam sözlerle değerini
Hilal desem birine, birine kalem desem
Teşbihlerle bezeyip tasvirlerle süslesem
Baktıkça kaşlarına kendimden geçtiğimi
Her bakışta aşkınla badeyi içtiğimi
Anlatsam anlatsam ve durmadan hep anlatsam
Yine yetmez sevgili birime milyon katsam
Sen ne zaman o güzel kaşlarını kaldırsan
Hissetmem ben Gülsima ciğerimi aldırsan
Bazen yıkılıverir aşağıya kaşların
İki gözün pınarı akıtırsa yaşların
O an ateşe düşer kavrulurum sevgili
Bir gazel yaprak olur savrulurum sevgili
Kimi an olur hani gözlerinle beraber
Kısılır ve hafiften bana bakar gülerler
İşte o an meleğim, işte o an birtanem
O an susar şiirler, o an kırılır kalem
Mutluluk damla damla gül yüzünden akışır
Dudağında parlayan tomurcukla çakışır
Konuşur gönül dili derinden ta derinden
İlham alır aşığın Rabbinin eserinden
Ve dökülür mısralar dudağını aralar
O güzel kaşlarına şu beytini sıralar
Böyle dünya güzeli olmasaydın sevgili
Yine dünya değerdi kaşlarının bir teli…
(21 Eylül 2007 Cuma Aksaray)