Kaşlarıma aklar düştü,
Ömrüme son bahar…
Eylülün, hazan rüzgârları başladı hayatımda,
Gazel döken bağlarım tarumar,
Yüreğimde biraz hüzün,
Biraz özlem,
Biraz korku var.
Ruhum kanatlanmış kuş sanki
Hazırlan uçma vakti geliyor der gibi
Kaşlarıma aklar düştü,
Ömrüme son bahar,
Ekimin hasat zamanının yaşıyor sanki
Ömrümün bu demi…
Sararmış, solmaya yüz tutmuş ekinlerim,
Dallarımda ki yapraklarım,
Biraz acı,
Biraz keder,
Birazda tırpan, orak yeme korkusu var,
Ruhumu toprak kokusu sarmış sanki
Hazırlan göçme vakti geliyor der gibi.
Kaşlarıma aklar düştü,
Ömrüme son bahar…
Kasımın soğukları başladı, yaşamım son evresinde,
Karlar yağıyor, dünyam bembeyaz,
Ardı arkası artık ayaz,
Gözler fersiz,
Dizler takatsiz,
Birazda ebedi ayrılık tasası var,
Tenim kemiklerimi tutmuyor sanki
Kar’ın toprağı tutamadığı gibi
Bedenim ruhuma ağır geliyor,
Topla barhananı,
Eriyip toprağa karışma vakti geldi der gibi
Kayıt Tarihi : 1.12.2021 21:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!