Kaskosu Yoktu Bu ayrılığın ,Elnaz

Garantisi bitmiş aşkın.Kaskosu yoktu bu ayrılığın.Her an başka bir güzelin kazasında yaralanabilirdim.
-Burası İnsanlık …
Vicdanların cüzdanı yoktu.Yaptıklarımızın cimrisi değildik.Günah ve hatalarda hiç kimse nedense cimri, pinti, tutumlu değil.
Oyun içinde oyunlar soyunuyordu.Hayat, kendi dansözlerin sözlerinde oynaşıl hesaplar sunuyordu.
-Bulantı tamlamasını kuruyorduk isimsiz, sensiz, tanımsız doyumsuzluklar cümlesinde.
-Ben de bir insan zerreseyim.Kutuplarıma hep penguenler yaşamıyor Elnaz.
-Dil dile, aşka aşka , zevk zevke ,ikilemler yazıyordu alemlerimizin kalemi.Sen güzel bir hoşluğun boşluğuna çektin.
-Adıldım sen gideli.Hep senli sözcüklerin yerini tuttum.
Hiçliğe nitel sıfatlar tümleyen hoşluk perisi değildin.
Varlığın Leyla gözüydün. Leyli gecelerimin hecelerini okuyordu bülbüllerim.

*Gerçekler gelir.
Yalanın etiketini şeytan takar. Ucuzdur yalandan yaşamlar, yaşanırlıklar. Sonu çabuk biter yalanların.

Gerçekler, doğrunun can parçasıdır.Mutlak doğruyu doğuran doğruların yolundayım.Aşk ile gerçek arasında sıkışan beynin detaylarında kendimle çarpışmayı bırakır belirsizlik.
Soyunmuş, derisi yüzülmüş yaşamın bağrında kalmışlıklar var.
-Ütopyalarını ütüleyen hayalin “ hal” hamalıyım. İstediklerimin müşterisi gibi yaşamak güzeldi

Varlığının bilinç okulundaydım. Akıl ile akli olanın dersinden beni attılar aşka ulanmış zamanlarım çok diye.
Oysa ruh denizimin kıyısında kalmış damlaların vardı.Köpükleriyle içimdeki kirlenmişliği temizliyordu.
-Gözlerinden akan gözyaşı pınarının balıkçısıyım. Önce kendimi yakaladım.

“Bizim başımızda başka bir himmet, başka bir iş vardır..!
Bizim güzel sevgilimiz, başka güzellere benzemeyen bambaşka bir güzeldir..!
Allah'a yemin ederim ki, biz yalnız Aşk ile de kanaat etmeyiz,
Aşkı da yeter bulmayız..!
Bizim bu sonbahardan sonra gelecek, başka bir baharımız vardır..! ”

»» Mevlâna Celâleddin-i Rûmî

Yeni sevmeye koşan kısrağın bakir düşlerinde yeşil düşlerim artıyordu.
-Ormanlarım hepsi benim olsa da senin bana yaşattığın yeşilleri tutmuyordu. Yemyeşil zamanların dili de sonu da kokusu da sonsuzdu Elnaz.
Çizgilerin çeşnisidir hayat. Renkli yaşamların, açık algıların, temiz duyuların, bütün iyilerin çizgisinden oluşuyordu güzel yaşamlar.Bu yüzden çizgindeki asıl derse geldim, seni severek çizdim.
Yüreğide sıkışıp kalmış kalmışlığım var.İnsan geçmişine bağlıdır.Bağımızla çağımız arasındaki köprüleri yok edemezdim.
Şair:
- "Cehennem boş. Bütün şeytanlar burada."Shakespeare/
Sen:
Herkes o kadar masum, herkes o kadar iyi ki, herkes o kadar iyi görünme çabasındakş sanırsınız cehennemde yalnız yanacağım.Sanırım, bir benlik kaybı yaşıyoruz. Aralardayız
,şeytan ortada kalanlara orta sıçan oynar.Ve şeytan ebeliği bırakalı çok oldu.
Şair:
-Gizil ayrışımların sonunda, başka sonlar besleyen amaçlar var.İnsan en çok nefsiyle yüzleşir.İnsan en çok nefsine yenilir.İnsan en çok çıkarlarıyla denklem kurar.İnsan en çok içindeki açlıklarla tokluğu oynar.İnsan en çok hazlarına hazırdır.İnsan en çok içindekiler kumar oynar.İnsan en çok hatalarıyla ders çalışır, ders alır.İnsan, en çok yaşamadıklarını yaşayanlardan kopya zihinler yaşar.
İçimizdeki kurtların ziraat mühendisi oldun.Artık elmamız, kurtsuz.Ve en güzel tadın anlamında cennetimiz hazır. Biz yenile yenile, seve seve, ayrıla ayrıla büyüdük artık Elnaz.