Kasırga ile Doğan Şiiri - Banu Doğan

Kasırga ile doğdu her şey, hayatımın ortasına düşen o fırtına gibi.
O gün, gökyüzü kararmış, rüzgarlar uğuldayarak üzerimize çökmüştü.
Doğa, tüm gücüyle öfkelenmiş, kasırga kollarını açmıştı.
O kaosun içinde doğdu her şey, hayatım bir daha asla eskisi gibi olmadı.
Gökyüzü çığlıklar atıyordu, yağmur damlaları sanki ok gibi iniyordu.
Kasırganın kollarında sürüklenirken, her şeyin bir daha düzelmeyeceğini hissettim.
İçimde bir fırtına koptu, kalbim paramparça oldu.
Ama tam da o an, doğanın şiddetiyle savaşırken, hayatta kalma içgüdüsüyle dolup taştım.
Kasırga ile doğdu içimdeki güç.
Yıkıntılar arasında ayakta kalmayı öğrendim.
Her şeyin yok olup gittiği, belirsizliğin kol gezdiği o anlarda, kendi gücümü keşfettim. Rüzgar beni savururken, köklerimi daha derinlere saldım.
Her yağmur damlası, beni daha da güçlü kıldı.
İçimdeki kasırga dinmedi.
Her şeyin yıkıldığı, parçalandığı o anlarda, yeni bir ben doğdu.
Kendi küllerimden yeniden doğdum.
Doğa ile savaşırken, aslında kendimle savaştığımı anladım.
Kasırganın getirdiği yıkım, benim yeniden doğuşum oldu.
Her fırtınada bir umut varmış meğer.
Kasırga her şeyi yıkarken, bana yeni bir başlangıç sundu.
Yeniden inşa ettim kendimi, daha güçlü, daha dirençli bir şekilde.
Kasırga ile doğan o anlar, beni ben yaptı.
Artık hiçbir şeyden korkmuyorum, çünkü içimdeki fırtınayı kontrol etmeyi öğrendim.
Kasırga ile doğdu her şey, ve şimdi biliyorum ki, her yıkım yeni bir başlangıcın habercisidir.
Doğa bana en büyük dersini verdi.
Yıkıntılar arasında yeni bir hayat buldum. Kasırga ile doğan güç, beni hayata bağladı. Artık rüzgar ne kadar sert eserse essin, ben ayakta kalmayı biliyorum.