akşam rüzgarları ve
karakolların sığındığı ormanlar;
yakmayın diyorum ışıkları.
yol bilmez sevdalar ve
derin izlerin çimlendiği mavi;
kovun kara bulutları.
ve türkülerini korkmadan söyleyen oğullar!
yüreğini yırtarca ağıt yakan analar;
tozlu yollara dökmeyin seslerinizi! diyorum;
-ilk kasırgada silinecekler-
Kayıt Tarihi : 30.8.2007 14:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!