Kasımpatı Şiiri - Reyhan Keskin

Yüreğinin Sesini duydum,
bu saat olmuş uyumamışsın..
Sabahları yok satıyormuş yüzün ..
Gazetelere manşet olmuş bakışların..
Bir acıyı okuyormuş gözlerinde koca şehir..
Yağmuru sevmeyen yüreğin sırılsıklam olmuş ..
Şemsiyeni rüzgar uçurmuş.
Valizin peronlardan geçmemiş ..
Vizesi bitmiş aşkının..
Bütün dönüş biletlerini yakmışsın.
Dönemiyorsunda şimdi terk ettiğin kalbe.
Sahilleri boşalmış yüreğinin ,
dalgasına da vurmuyormuş artık hiç kimse ..
Son bahar kasabasına dönmüş yüzün.
Sandalyeler ters çevrilmiş,
brandalar örtülmüş.
Kurumuş yapraklar örtmüş taşlaşmış vicdanını.
Birlikte gezmiştik dudağının çukurunda umudun.
Herşeye rağmen diye başlayan cümlelerle sevmiştik birbirimizi.
Ellerimiz birbirine kenetlenmişti,
yada sadece ben öyle zannetmiştim.
Tuğla tuğla ördürdüğün umut direği başına yıkılmış..
Boyu devrilmiş kalıbının öyle mi ?

Yenisi gelmeyecek bir yazı yaşamışız .
Kışa hazırlıkmış son kavgamız ..
Tütün iskelesinden silinmiş hatıralarımız ..
Şu bankta oturup bir sigara içmiştik ..
Bir kedi bana bakıyordu, bir balıkçı kediye ..
Sen tüm ihtişamın ile baktığım her yerdeydin..
Anlamını sen koyuyordun ,
ressamıydın gözlerimin..
Sana bu kadar anlam yüklediğim için özür dilerim ..
Şimdi boşalmış gibi bu şehir..
Dün yine geçtim tütün iskelesinden .
Ne gül kokusu ne balıkçı ne umudu kedinin .
Senin gibi terk etmişlerdi yerlerini ...
Bu seni burada son yâdedişim..

Yüreğinin ayak sesini duydum.
Bu saat olmuş uyumamışsın ..
Bana doğru koşarken yakalamışlar seni .
Ters kelepçe etmişler bileklerini..
Elin varmamış aramaya beni öyle mi ?

Bilgin olsun diye söylüyorum..
Kasımpatı çiçeği hiç solmuyor
Kışa dayanıklı diye adı mezar çiçeği..
Bir gün başını kaldırıp gelebilirsen..
Bütün mezarlıklarda bulabilirsin beni ..